चाणक्य नीति [ हिंदी में ] : तेरहवां अध्याय
Cāṇakya nīti [hindī mēṁ]: Tērahavāṁ adhyāya
Chanakya Neeti [In Hindi]: Thirteenth Chapter
சாணக்யா கொள்கை [இந்தி]: பதின்மூன்றாவது பாடம்
१. यदि आदमी एक पल के लिए भी जिए तो भी उस पल को वह शुभ कर्म करने में खर्च करे. एक कल्प तक जी कर कोई लाभ नहीं. दोनों लोक इस लोक और पर-लोक में तकलीफ होती है.
1. Yadi ādmī ēk pal kē li'ē bhī ji'ē tō bhī us pal kō vah śubh karm karnē mēṁ kharc karē. Ēk kalp taka jī kar kō'ī lābh nahīṁ. Dōnōṁ lōk is lōk aur par-lōk mēṁ taklīph hōtī hai.
1. ஒரு மனிதன் ஒரு கணமே வாழ்ந்தாலும் புண்ணிய கர்மங்களைச் செய்வதில் தனது வாழ்நாளைச் செலவிட வேண்டும். எந்தவித புண்ணிய கர்மங்களையும் செய்யாமல் ஒரு கற்பகாலம் வாழ்வதில் எந்தவித லாபமுமில்லை. அவன் இகம் மற்றும் பரலோகத்தில் துன்பத்தையே அடைகிறான்.
२. हम उसके लिए ना पछताए जो बीत गया. हम भविष्य की चिंता भी ना करे. विवेक बुद्धि रखने वाले लोग केवल वर्तमान में जीते है.
2. Ham uskē li'ē nā pachtā'ē jō bīt gayā. Ham bhaviṣy kī cintā bhī nā karē. Vivēk bud'dhi rakhnē vālē lōg kēval vartmān mēṁ jītē hai.
2. இறந்துபோனவர்களுக்காக நாம் வருந்துவதில்லை. வருங்காலத்தில் பிறக்கப் போகிறவர்களைப் பற்றி கருதுவதில்லை. விவேக சிந்தனையுடையவர்கள், நிகழ்காலத்தில் வாழ்பவர்களைப் பற்றி மட்டும் சிந்திப்பார்கள்.
३. यह देवताओं का, संत जनों का और पालकों का स्वभाव है की वे जल्दी प्रसन्न हो जाते है. निकट के और दूर के रिश्तेदार तब प्रसन्न होते है जब उनका आदर सम्मान किया जाए. उनके नहाने का, खाने पिने का प्रबंध किया जाए. पंडित जन जब उन्हें अध्यात्मिक सन्देश का मौका दिया जाता है तो प्रसन्न होते है.
3. Yah dēvtā'ōṁ kā, sant janōṁ kā aur pālakōṁ kā svabhāv hai kī vē jaldī prasann hō jātē hai. Nikaṭ kē aur dūr kē riśtēdār tab prasann hōtē hai jab unkā ādar sam'mān kiyā jā'ē. Unkē nahānē kā, khānē pinē kā prabandh kiyā jā'ē. Paṇḍit jan jab unhēṁ adhyātmik sandēś kā maukā diyā jātā hai tō prasann hōtē hai.
3. கடவுளர், சாதுக்கள் மற்றும் பெற்றோர்கள் மிக விரைவில் ஆனந்தமடைவது, அவர்களுடைய இயல்பு. அடுத்து, நெருங்கிய மற்றும் தூரத்து சொந்தங்கள், அவர்கள் மதிக்கப்பட்டால் ஆனந்தமடைகிறார்கள் (அவர்கள் குளிக்க, உணவு மற்றும் பானங்கள் அருந்தத் தேவையான ஏற்பாடுகள் செய்திருக்க வேண்டும்). அறிவாளிகள் கூட்டமானது, அவர்களுக்கு ஆன்மீகச் செய்திகளைக் கேட்க வாய்ப்பு கிடைத்தால் ஆனந்தமடைகிறது.
४. जब बच्चा माँ के गर्भ में होता है तो यह पाच बाते तय हो जाती है... १. कितनी लम्बी उम्र होगी. २. वह क्या करेगा ३. कितना धन अर्जित करेगा ४. कितना ज्ञान अर्जित करेगा और ५. मौत कब होगी.
4. Jab baccā mām̐ kē garbh mēṁ hōtā hai tō yah pāc bātē tay hō jātī hai... 1. Kitnī lambī umr hōgī. 2. Vah kyā karēgā 3. Kitanā dhan arjit karēgā. 4. Kitanā jñān arjit karēgā. 5. Maut kab hōgī.
4. பிறக்காத குழந்தையாக தனது தாயின் வயிற்றில், இருக்கும்போதே அவரது வாழ்க்கையின் பின்வரும் ஐந்து விதிகள் நிர்ணயிக்கப்படுகிறது.: 1. தனது ஆயுட்காலம், 2. அவரது நடவடிக்கைகள், 3. அவர் பெறக்கூடிய அறிவு, 4. அவர் சேர்க்கக் கூடிய செல்வம், மற்றும் 5. அவரது இறப்பு நேரம்.
५. देखिये क्या आश्चर्य है? बड़े लोग अनोखी बाते करते है. वे पैसे को तो तिनके की तरह मामूली समझते है लेकिन जब वे उसे प्राप्त करते है तो उसके भार से और विनम्र होकर झुक जाते है.
5. Dēkhiyē kyā āścary hai? Baṛē lōg anōkhī bātē kartē hai. Vē paisē kō tō tinkē kī tarah māmūlī samjhatē hai. lēkin jab vē usē prāpt kartē hai tō uskē bhār sē aur vinamr hōkar jhuk jātē hai.
5. என்ன ஒரு ஆச்சரியம் பாருங்கள்! பெரிய மனிதர்களின் செயல்களெல்லாம் விந்தையானது. அவர்கள் செல்வத்தைப் புல்லுக்குச் சமானமாகக் கருதுவர். அவர்கள் செல்வத்தை அடைந்தாலும் கூட, அவர்கள் தங்களைத் தாழ்த்திக் கொள்வர்.
६. जो व्यक्ति अपने घर के लोगो से बहोत आसक्ति रखता है वह भय और दुःख को पाता है. आसक्ति ही दुःख का मूल है. जिसे सुखी होना है उसे आसक्ति छोडनी पड़ेगी.
6. Jō vyakti apnē ghar kē lōgō sē bahōt āsakti rakhtā hai vah bhay aur duḥkh kō pātā hai. Āsakti hī duḥkh kā mūl hai. Jisē sukhī hōnā hai usē āsakti chōḍnī paṛēgī.
6. எவனொருவன் தன்னுடைய குடும்ப அங்கத்தினர்களுடன் மிகவும் பற்றுதலுடன் இருக்கிறானோ, அவன் பயத்தையும் துன்பத்தையும் அடைகிறான். அனைத்து துன்பங்களுக்கும் பற்றுதலே காரணம். ஒருவன் மகிழ்ச்சியுடன் இருக்க வேண்டுமெனில், அவன் பற்றுதலை விட்டுவிட வேண்டும்.
७. जो भविष्य के लिए तैयार है और जो किसी भी परिस्थिति को चतुराई से निपटता है. ये दोनों व्यक्ति सुखी है. लेकिन जो आदमी सिर्फ नसीब के सहारे चलता है वह बर्बाद होता है.
7. Jō bhaviṣy kē li'ē taiyār hai aur jō kisī bhī paristhiti kō caturā'ī sē nipaṭatā hai. Yē dōnōṁ vyakti sukhī hai. Lēkin jō ādmī sirph nasīb kē sahārē caltā hai vah barbād hōtā hai.
7. வருங்கால நிகழ்வுகளுக்குத் தயாராக இருப்பவன், சந்தர்ப்ப சூழ்நிலைகளுக்கேற்ப நிகழ்வுகளைச் சமாளிப்பவன் இருவரும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறார்கள். ஆனால், எவனொருவன் தன்னுடைய அதிர்ஷ்டத்தை மட்டுமே நம்பியிருக்கின்றானோ, அவன் துன்பத்தையே அடைகிறான்.
८. यदि राजा पुण्यात्मा है तो प्रजा भी वैसी ही होती है. यदि राजा पापी है तो प्रजा भी पापी. यदि वह सामान्य है तो प्रजा सामान्य. प्रजा के सामने राजा का उद्हारण होता है. और वो उसका अनुसरण करती है.
8. Yadi rājā puṇyātmā hai tō prajā bhī vaisī hī hōtī hai. Yadi rājā pāpī hai tō prajā bhī pāpī. Yadi vah sāmān'y hai tō prajā sāmān'y. Prajā kē sāmnē rājā kā ud'hāraṇ hōtā hai. Aur vō uskā anusaraṇ kartī hai.
8. ஒரு அரசன் நற்குணமிக்கவனாக இருந்தால், குடிமக்களும் நல்லவர்களாக இருப்பார்கள். ஒரு அரசன் பாவியாக இருந்தால், குடிமக்களும் அவ்வாறே இருப்பார்கள். அவர் சாதாரணமானவராக இருந்தால், பிறகு குடிமக்களும் சாதாரணமானவராக இருப்பார்கள். குடிமக்கள் அரசனை உதாரணமாகக் கொண்டு அவன்வழிச் செல்கின்றனர். சுருக்கமாகச் சொல்வதென்றால், அரசன் எவ்வழி, குடிமக்கள் அவ்வழி.
९. मेरी नजरो में वह आदमी मृत है जो जीते जी धर्म का पालन नहीं करता. लेकिन जो धर्म पालन में अपने प्राण दे देता है वह मरने के बाद भी बेशक लम्बा जीता है.
9. Mērī najrō mēṁ vah ādmī mr̥t hai jō jītē jī dharm kā pālan nahīṁ kartā. Lēkin jō dharm pālan mēṁ apnē prāṇ dē dētā hai vah marnē kē bād bhī bēśak lambā jītā hai.
9. நான், எவரொருவர் சமயரீதியில் செயல்படவில்லையோ, அவர் உயிரோடிருந்தாலும், இறந்தவராகவே கருதுகின்றேன். ஆனால், அவர் கேள்விக்கிடமின்றி சமயரீதியில் நடப்பதற்காகவே உயிரிழந்தாலும், அவரை வாழ்பவராகவே கருதுகின்றேன்.
१०. जिस व्यक्ति ने न ही कोई ज्ञान संपादन किया, ना ही पैसा कमाया, मुक्ति के लिए जो आवश्यक है उसकी पूर्ति भी नहीं किया. वह एक निहायत बेकार जिंदगी जीता है जैसे के बकरी की गर्दन से झूलने वाले स्तन.
10. Jis vyakti nē na hī kō'ī jñān sampādan kiyā, nā hī paisā kamāyā, mukti kē li'ē jō āvaśyak hai uskī pūrti bhī nahīṁ kiyā. Vah ēk nihāyat bēkār jindagī jītā hai jaisē kē bakrī kī gardan sē jhūlnē vālē stan.
10. எவனொருவன் ஒழுக்கம், செல்வம், தன்னுடைய விருப்பங்களில் த்ருப்தி அல்லது முக்திக்கான வழியைப் பெறவில்லையோ, அவன் உண்மையிலேயே ஒரு ஆட்டின் கழுத்தில் தொங்குகின்ற பயனற்ற முலைக்காம்புகளைப் போல ஒரு பயனற்ற வாழ்க்கையை வாழ்கிறான்.
११. जो नीच लोग होते है वो दुसरे की कीर्ति को देखकर जलते है. वो दुसरे के बारे में अपशब्द कहते है क्यों की उनकी कुछ करने की औकात नहीं है.
11. Jō nīc lōg hōtē hai vō dusrē kī kīrti kō dēkhakar jaltē hai. Vō dusrē kē bārē mēṁ apaśabd kahtē hai kyōṁ kī unkī kuch karnē kī aukāt nahīṁ hai.
12. கீழ்த்தரமான மனிதர்களின் இதயங்கள் மற்றவர்களின் புகழ் என்னும் தீ முன் எரிகின்றன. அம்மனிதர்கள், தங்களால் மற்றவர்களைப் போல உயர்ந்த நிலைக்குத் தங்களை உயர்த்திக் கொள்ள முடியாத காரணத்தால், உயர்ந்த நிலையிலுள்ளவர்களைத் தூற்றுகிறார்கள்.
१२. यदि विषय बहुत प्रिय है तो वो बंधन में डालते है. विषय सुख की अनासक्ति से मुक्ति की और गति होती है. इसीलिए मुक्ति या बंधन का मूल मन ही है.
12. Yadi viṣay bahut priy hai tō vō bandhan mēṁ ḍāltē hai. Viṣay sukh kī anāsakti sē mukti kī aur gati hōtī hai. Isīli'ē mukti yā bandhan kā mūl man hī hai.
12. உணர்வு இன்பங்களில் அதிகப்படியான பற்றுதல் கொள்வது, அடிமைத்தனத்திற்கு வழிவகுக்கும். உணர்வு இன்பங்களிலிருந்து விலகியிருப்பது, விடுதலைக்கு வழிவகுக்கும். எனவே, ஒருவனுடைய மனமே அவனுடைய அடிமைத்தனத்திற்கு அல்லது விடுதலைக்குப் பொறுப்பாகும்.
१३. जो आत्म स्वरुप का बोध होने से खुद को शारीर नहीं मानता, वह हरदम समाधी में ही रहता है भले ही उसका शरीर कही भी चला जाए.
13. Jō ātm svarup kā bōdh hōnē sē khud kō śārīr nahīṁ māntā, vah haradam samādhī mēṁ hī rahtā hai bhalē hī uskā śarīr kahī bhī calā jā'ē.
13. எவனொருவன் தன்னுடைய அறிவின் மூலம் தனக்குள்ளிருக்கும் பரமாத்மாவை உணர்கின்றானோ, அவனுக்குச் சரீரம் தேவைப்படுவதில்லை. அவனுடைய சரீரம் எங்கு சென்றாலும், அவனுடைய மனம் தியானத்திலும், சமாதி நிலையிலுமே லயித்திருக்கின்றது.
१४. किस को सब सुख प्राप्त हुए जिसकी कामना की. सब कुछ भगवान् के हाथ में है. इसलिए हमें संतोष में जीना होगा.
14. Kis kō sab sukh prāpt hu'ē jiskī kāmnā kī. Sab kuch bhagvān kē hāth mēṁ hai. Isali'ē hamēṁ santōṣ mēṁ jīnā hōgā.
14. தான் விரும்பும் அனைத்திலும் மகிழ்ச்சியை யார் உணர்கின்றார்? எல்லாம் கடவுள் கையில் தான் உள்ளது. எனவே ஒருவர் எப்படி மனநிறைவடைவது என்பதைக் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும்.
१५. जिस प्रकार एक गाय का बछड़ा, हजारो गायो में अपनी माँ के पीछे चलता है उसी तरह कर्म आदमी के पीछे चलते है.
15. Jis prakār ēk gāy kā bachṛā, hajārō gāyō mēṁ apnī mām̐ kē pīchē caltā hai usī tarah karm ādmī kē pīchē caltē hai.
15. ஒரு கன்று தனது தாயின் பின் செல்வதைப் போல, ஆயிரக்கணக்கான பசுக்கள் தன்னை மேய்ப்பவன் பின் செல்கின்றன.
१६. जिस के काम करने में कोई व्यवस्था नहीं, उसे कोई सुख नहीं मिल सकता. लोगो के बीच या वन में. लोगो के मिलने से उसका ह्रदय जलता है और वन में तो कोई सुविधा होती ही नहीं.
16. Jis kē kām karnē mēṁ kō'ī vyavasthā nahīṁ, usē kō'ī sukh nahīṁ mil saktā. Lōgō kē bīc yā van mēṁ. Lōgō kē milnē sē uskā hraday jaltā hai aur van mēṁ tō kō'ī suvidhā hōtī hī nahīṁ.
16. ஒருவன் சமூகத்திலிருந்தாலும், வனத்திலிருந்தாலும், தனது ஒழுங்கற்ற நடவடிக்கைகளின் காரணமாக அவனால் மகிழ்ச்சியாக இருக்க முடியாது. சமூகத் தொடர்புகள் அவனுடைய மனதை எரிக்கின்றன. வனத்திலிருக்கும்போது, அவனுடைய இயலாமை அவனை எரிக்கின்றது.
१७. यदि आदमी उपकरण का सहारा ले तो गर्भजल से पानी निकाल सकता है. उसी तरह यदि विद्यार्थी अपने गुरु की सेवा करे तो गुरु के पास जो ज्ञान निधि है उसे प्राप्त करता है.
17. Yadi ādmī upakaraṇ kā sahārā lē tō garbhajal sē pānī nikāl saktā hai. Usī tarah yadi vidyārthī apnē guru kī sēvā karē tō guru kē pās jō jñān nidhi hai usē prāpt kartā hai.
17. எப்படி ஒரு மனிதன் மண்வாரியைப் பயன்படுத்தி, நிலத்தைத் தோண்டி நிலத்தடி நீரைப் பெறுகிறானோ, அதுபோலவே ஒரு மாணவன், தனது ஆசிரியருக்குச் சேவை செய்து, அவரிடமிருந்து அறிவைப் பெறுகிறான்.
१८. हमें अपने कर्म का फल मिलता है. हमारी बुद्धि पर इसके पहले हमने जो कर्म किये है उसका निशान है. इसीलिए जो बुद्धिमान लोग है वो सोच विचार कर कर्म करते है.
18. Hamēṁ apnē karm kā phal miltā hai. Hamārī bud'dhi par iskē pahlē hamnē jō karm kiyē hai uskā niśān hai. Isīli'ē jō bud'dhimān lōg hai vō sōc vicār kar karm kartē hai.
18. மனிதர்கள் தாங்கள் செய்கின்ற செயல்களுக்கேற்ற பலன்களை அடைகிறார்கள். அறிவுஜீவிகள் தாங்கள் முற்பிறவிகளில் செய்த செயல்களுக்கேற்ற பலன்களை அடைகிறார்கள். அதனால், ஒரு புத்திசாலி முன்னெச்சரிக்கையுடன் தனது செயல்களைச் செய்வான்.
१९. जिस व्यक्ति ने आपको अध्यात्मिक महत्ता का एक अक्षर भी पढाया उसकी पूजा करनी चाहिए. जो ऐसे गुरु का सम्मान नहीं करता वह सौ बार कुत्ते का जन्म लेता है. और आखिर चंडाल बनता है. चांडाल वह है जो कुत्ता खाता है.
19. Jis vyakti nē āpkō adhyātmik mahattā kā ēk akṣar bhī paḍhāyā uskī pūjā karnī cāhi'ē. Jō aisē guru kā sam'mān nahīṁ kartā vah sau bār kuttē kā janm lētā hai. Aur ākhir caṇḍāl bantā hai. Cāṇḍāl vah hai jō kuttā khātā hai.
19. தனக்கு ஒரே ஒரு எழுத்தைக் கற்பித்திருந்தாலும், அந்த ஆசிரியரை ஒருவன் பூஜிக்க வேண்டும். தன்னுடைய ஆசிரியரை மதிக்காதவன் ஒரு நூறு முறை நாயாகப் பிறக்கிறான். முடிவில் சண்டாளனாகிறான். சண்டாளனென்பவன், நாய் மாமிசத்தை உண்பவன்.
२०. जब युग का अंत हो जायेगा तो मेरु पर्वत डिग जाएगा. जब कल्प का अंत होगा तो सातों समुद्र का पानी विचलित हो जायगा. लेकिन साधू कभी भी अपने अध्यात्मिक मार्ग से नहीं डिगेगा.
20. Jab yug kā ant hō jāyēgā tō mēru parvat ḍig jā'ēgā. Jab kalp kā ant hōgā tō sātōṁ samudr kā pānī vicalit hō jāyēgā. Lēkin sādhū kabhī bhī apnē adhyātmik mārg sē nahīṁ ḍigēgā.
20. யுகத்தின் முடிவில் மேரு மலை அசைக்கப்படுகிறது. ஒரு கல்பகாலம் (பதினெட்டு யுகங்கள்) முடிவில் ஏழு கடல்களும் அசைக்கப்படுகிறது. ஆனால், சாதுக்கள் ஒருநாளும் தங்களது ஆன்மீகப் பாதையிலிருந்து விலகுவதில்லை.
२१. इस धरती पर अन्न, जल और मीठे वचन ये असली रत्न है. मूर्खो को लगता है पत्थर के टुकड़े रत्न है.
21. Is dhartī par anna, jal aur mīṭhē vacan yē aslī ratna hai. Mūrkhō kō lagtā hai pat'thar kē ṭukṛē ratna hai.
21. இவ்வுலகில் இம்மூன்று மட்டுமே உண்மையான ரத்தினங்கள்: 1. உணவு, 2. நீர் மற்றும் 3. இனிய வார்த்தைகள். முட்டாள்கள் கூழாங்கற்களைதான் ரத்தினங்களாகக் கருதுவர்.
Continued .... Part - 14 of Chanakya Neethi
No comments:
Post a Comment